Euphonium / Bariton

Voorlopers van het euphonium zijn te vinden in het oude Rome, waar bronzen en koperen instrumenten die men ‘tuba’ noemde vaak gebruikt werden bij militaire en ceremoniële gelegenheden. Het instrument zoals wij het kennen dook voor het eerst op in Duitsland, in de jaren dertig van de 19e eeuw. Het werd ontwikkeld uit de baritonsaxhoorn van Adolphe Sax.

Het euphonium is nauw verwant aan de bariton en werd ongeveer in dezelfde tijd uitgevonden. De buis van dit instrument is wijder (meer conisch) geboord dan die van de cilindrisch geboorde bariton. Beide instrumenten hebben drie of vier ventielen en hebben hetzelfde bereik.

De bariton en het euphonium worden zowel in de vioolsleutel als in de bassleutel genoteerd.

James Curnow, Philip Sparke en Joseph Horovitz zijn belangrijke componisten die voor bariton/euphonium hebben geschreven. Een beroemde euphoniumspeler is Steven Mead.